In a subduction zone the earthquake foci normally plot along a dipping plane at an angle of 33 to 60 degrees and this plane is called a Benioff zone. The zone is named after Hugo Benioff, a US seismologist who first described this feature. The Benioff zone extends to a depth of about 700 km.
The plates consist of an outer layer of the Earth, the lithosphere, which is cool enough to behave as a more or less rigid shell. Occasionally the hot asthenosphere of the Earth finds a weak place in the lithosphere to rise buoyantly as a plume, or hotspot. The satellite image below shows the volcanic islands of the Galapagos hotspot.
 | ||
| فاصله متوسط از خورشید | 60.149 کیلومتر | |
| قطر استوا | 12756 کیلومتر | |
| مدت حرکت وضعی | 93.23 ساعت | |
| مدت حرکت انتقالی | 26.365 روز | |
| سرعت حرکت انتقالی | 79.29 کیلومتر در ثانیه | |
| دمای سطحی | 55 تا 70 درجه سانتیگراد | |
| جرم (زمین = 1) | 00.1 | |
| چگالی متوسط (آب = 1) | 52.5 | |
| جاذبه (زمین = 1) | 1 | |
| تعداد قمر | 1 | |
گسلها عبارت از شکستگی‌هایی هستند که در آنها ، سنگهای طرفین صفر شکستگی ، به موازات این صفحه لغزش پیدا می‌کنند و به کمک همین مشخصه ، می‌توان آنها را از درزه‌ها تشخیص داد. لغزش گسلها در انواع مختلف متفاوت است. از چند میلیمتر تا چندین کیلومتر تغییر می‌کند.
در بعضی موارد ، یک گسله به صورت مجزا دیده می‌شود ولی در پاره‌ای حالات ، چندین گسله موازی و نزدیک به هم دیده می‌شوند که به نام منطقه گسله نامیده می‌شوند. گاهی نیز بدون این که یک شکستگی مشخص در سنگها دیده شود، سنگها نسبت به هم تغییر مکان می‌یابند که منطقه بین آنها ، به نام منطقه برش موسوم است.
